Prenses, merhaba…

şu saatte gözlerime hapsettigim hayalin,

aklımdan cıkmayan gözlerin,

ve yüzümü cayır cayır yakan duygularım ile geliyorum karşına.

gercek hayatta titreyen dizlerim izin vermesede buna…

seni her gördüğümde deli gibi çarpan kalbim

ya o, ya ben der gibi,,,

kimisi saçmalık diyor buna, ben ise aşk.

o nu seçiyorum mecburen

yaşamak için değil inan, seni bir kez daha görebilmek için.

gül yüzünü, gülerken yıldızlara eş gözlerini tekrar görebilmek için…

bu gün konuşmayı denedim seninle, yaklaşıp arkandan usulca,,,

merhaba diyecektim sana,,, olmadı.

lavaboya giderken görmüstüm seni, geliyordun arkamdan tüm endamınla

dönüp gülümsemek istedim sana, nasılsın diyecektim sonra,

olmadı,,, diyemedim.

agzımı açtığımda sesim çıkmayacak gibi oldu,

boğazıma durdu nefesim,

lavaboya zor attım kendimi, neden gittiğimi bile unutmuştum hemde,

neden böyle oluyor anlamıyorum

her sabah sen diye kalkıyor, bu gün kesin konuşucağım diye yola çıkıyorum,,,

olmuyor…

ama inşallah yarın,,,

bir tebessüm ediversen,

her şeyin garip bir tesadüf olup olmadığının düşüncesini bir atıversem kafamdan

yırtıversen karanlıklarımı

apansız gördüğüm gözlerinin tesadüfen değilde

bilerek baktığını bir bilebilsem,,,

neyse,,,

bu gece de kör talihime

ve sana inat,,, kocaman sevip seni,

besmele gibi takıp dilime sen diye uyuyucağım dönüp sağıma

kimbilir belki kavuşurum rüyamda sana,,,

Ne bir sevda masalı olabildik

Ne de “Üçüncü elma”’sı başımıza düşecek bir masal bulabildik.

Olsun;

Sen varsın ya..

Sen varsın ya..

Sen varsın ya…..