Unuttum dersin..
Ki unutursunda!
Fotoğraf, not, çiçek ne varsa yakarsın.
Anıları tuz buz edip;
Milyonlarca parçaya bölersin zihninde.
Sonra; sıradan bir günün aylak vakitlerinde;
Haddini bilmez bir rüzgar;
Kokusunu getiriverir burnuna ,
Bu kez atılan ok tamda kabuk tutmuş yarana saplanır.
Kanatır…
Kırılmış kalbinle tökezleye, tökezleye,
Devam edersin yoluna.
Bir şarkı çalar önünden geçtiğin mağazada,
Ya da bir çift göz onunkine benzeyen!
Ah ulan dersin ahh ! !
Yaş’lanır hatıralar ceylan gözlerinde..
Bir, bir tamirlenir kırılan parçalar;
İzbe bir şarkı eşliğinde!
Bu kez koşarsın, saçmalarsın ya da deliliğe vurursun,
Ellerin titrer
Birde bakmışın ki yerdesin.
Kalbin bir kalbe takılıp yine maziye düşmüş!
Yine aynı şarkı, Yine aynı nakarat!
Kanattığı yerden yine kanar..

• 
•