Ah gözümün yandığı, sevdamın kandığı…
Sen bilmezsin!
Sabahın seyrinde öte;
Yusufçuk kuşları gibi hasretim sana.
İlmek ilmek işleniyorum yokluğuna…
Defnediyorum gözyaşlarımı gamzelerine,
Bir yudum mutluluğun; yüzü suyu hürmetine…
Ah yüreğimdeki sevdam, dilimdeki besmelem…
Sen bilmezsin; Her gecenin uykusuz saatlerinde;
Dua olup akıyorsun dilimden.
Her gecenin; En lanet, En ağrılı,
En pişkin yalnızlığında; Gelip bağdaş kuruyorsun duygularıma.
Sen bilmiyorsun idamım, Sen bilmiyorsun…
Ben her gece kirpiklerinin ucuna;
Gözlerimi asıyorum.
Sen Bilmiyorsun.
